Leuven! Wat ben ik blij terug thuis te zijn en mijn vrouw en kinderen weer te zien. Josetje ligt met mazelen ziek in bed, maar als ze me vanuit haar bedje “dada papa” toeroept, rollen hete tranen me over de wangen. En Germaineke, wat is onze baby in al die tijd veranderd! Ik heb ze ongelooflijk gemist, mijn gezin. Als ik even later met mijn vrouw aan tafel zit, krijg ik geen hap door mijn keel. Het lukt me niet om over mijn vreselijke tocht door het front en de executies te vertellen. Teveel meegemaakt. We praten wat over koetjes en kalfjes.
Advertentie in War Illustrated News, oktober 1914
