Lodewijk Scharpé
45 jaar
vader van een gezin met 10 kinderen
Schapenstraat, Leuven
Hoogleraar universiteit Leuven
Lodewijk Scharpé (foto Dirk Wilms)
Hoogleraar in de Germaanse filologie aan de universiteit van Leuven, Lodewijk Scharpé (1869-1935), woonde met zijn grote gezin in de Schapenstraat in Leuven bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog. Midden augustus 1914 stuurde hij zes van de tien kinderen naar familie in Brugge, op veilige afstand van het snel naderende Duitse leger. Scharpé zelf bleef in Leuven. Op 24 augustus bood hij onderdak aan Louis Grondijs, één van onze andere ‘correspondenten’. Hij onderhield goede contacten met de zusters van Paridaens en kan in die hoedanigheid ook zuster Van Mellaert hebben gekend.
Bij het uitbreken van de terreur op de bevolking zocht Scharpé contact met Etappen-Kommandant von Manteuffel met een voorstel om de wijk rond de Schapenstraat van brandstichtingen, razzia’s en moorden te vrijwaren. Toen de hele bevolking onder druk van de Duitse bezetter Leuven moest verlaten, vluchtte Scharpé met zijn gezin voor een week naar Blanden. Na zijn terugkeer begin september 1914 hielp hij bij kennissen en vrienden puin ruimen. De daaropvolgende oorlogswinter organiseerde hij mee de liefdadigheidsactie “Werk van Onderstand tot Voorkoming der Bedelarij en tot hulp van den schamelen arme te Leuven”.
Lodewijk Scharpé (45j) met zijn vrouw en tien kinderen (Foto Dirk Wilms)
